Redichem lachend naar het Oktoberfest

Trainer Kerkhof: ‘Wij hebben op karakter dat punt toch nog gepakt‘

HEELSUM ‘Laten we maar snel gaan fuseren’. Die ‘frustratie-kreet’ galmde uit de mond van een Redichem-supporter over Sportpark Wilhelmina in Heelsum, nadat ‘zijn’ club in de streekderby tegen WVV Wageningen, met nog twintig minuten op de klok, op een schier hopeloze 1-3 achterstand werd gezet. Maar misschien was dat juist het zetje, dat de thuisclub nodig had om de ruggen nog eenmaal te rechten, want nog geen minuut na die wanhoopskreet werd het 2-3 en in de slotfase zelfs nog 3-3. ,,Dan stap je toch met een wat ander gevoel het Oktoberfest binnen”, lachte trainer Maarten Kerkhof dan ook na afloop.

Dick Martens

BAR EN BOOS In de aanloop naar de streekderby was alles in- en rond de kantine in ‘Beierse stijl’ gebracht, werden de eerste Lederhosen en drndl jurkjes al zichtbaar, lagen de eerste hamburgers al op de grill en vloeide het bier ook al rijkelijk. Maar voor de eerste selectie en de technische staf waren die aanlokkelijkheden nog niet weggelegd. Er moest eerst nog ‘even’ een derby gespeeld worden, die liefst ook nog eens met een driepunter moest worden afgesloten. Maar de startende Redichem-elf leek vanaf de eerste minuut al met de gedachten bij het Oktoberfest te zitten. Tegenstander Wageningen was oppermachtig en de thuisclub mocht van geluk spreken, dat het na 45 minuten ploeteren nog ‘maar’ 0-1 stond. ,,Onze eerste helft was zo slecht”, vond ook Kerkhof. ,,Echt bar en boos. Natuurlijk misten wij onze spits Leon Brusse, die op het laatste moment ziek afhaakte, maar dan nog moeten wij veel meer brengen. Zeker tonen, dat je een dergelijk wedstrijd ook wilt winnen. Dat zag ik voor rust zeker niet.”

SCHITTERENDE GELIJKMAKER Ook na rust waren de toeschouwers vooralsnog getuige van eenzelfde schouwspel. Wageningen dat aanval op aanval op de mat legde en Redichem stond erbij en keek ernaar, met ook kort na rust de 0-2 nog als pijnlijk gevolg.. ,,Gelukkig kwamen we na die 0-2 wat beter in de wedstrijd”, vond Kerkhof. ,,En werd het na de aansluitingstreffer van Sten Capel weer een wedstrijd. Helaas lukte het niet om ook de gelijkmaker nog te maken en scoort Wageningen juist in die fase de 1-3 en leek de wedstrijd nu echt gespeeld.” Die gedachte leefde ook bij een deel van het thuispubliek. Het gevolg? De al eerder gememoreerde wanhoopskreet, het alvast aantrekken van de Lederhose en ‘doe mij maar vast een biertje’. Maar nadat Ymar de Jong voor de 2-3 had gezorgd keerden velen weer langs de lijn terug. Daar zullen ze geen spijt van hebben gehad. Ten eerste waren zij getuige van de schitterende gelijkmaker van opnieuw Sten Capel, die een vrije trap fraai in de kruising ‘krulde’, maar ook nog bijna van ‘de winnende’. Helaas voor hen en Lennart Fuchs verrichtte Wageningen doelman Demi van de Hurk in de absolute slotfase een wereldredding. Maar dat mocht uiteindelijk ‘de Oktoberfest-pret’ niet meer drukken. ,,Wij hebben dat punt toch echt op karakter gepakt”, aldus Kerkhof tot slot. ,,Zeker lekker. Dan stap je toch lachend met je Lederhose de kantine in. Maar die matige eerste helft blijft ook nog wel even hangen. Dat moet beter, veel beter.”