Piet Scheeren (links) en Theo Heijmen bewaren mooie herinneringen aan 'hun' vogelvereniging Zang en Kleur.
Piet Scheeren (links) en Theo Heijmen bewaren mooie herinneringen aan 'hun' vogelvereniging Zang en Kleur. Dick Martens

Er komt een einde aan Zang en Kleur

29 december 2021 om 22:43 Overig

Oosterbeekse vogelvereniging bestond 62 jaar 

OOSTERBEEK ‘Bij deze deel ik u mede dat op 27 april 1959 een aantal belangstellenden in de vergaderzaal van ‘Schoonoord’ te Oosterbeek bijeen zijn gekomen om te trachten een afdeling van vogelliefhebbers in Oosterbeek op te richten. Er werd besloten tot het oprichten van de afdeling Oosterbeek m.i.v. 1 mei 1959 en deze afdeling zal zich aansluiten bij de Nederlandse Bond van Vogelliefhebbers. Als naam wordt gekozen ‘Zang en Kleur’. Dat is de letterlijke tekst uit een zorgvuldig bij de vogelvereniging bewaard document, gedateerd 23 april 1959. Maar aan veel moois komt, noodgedwongen, soms een einde. Zo ook aan de vogelvereniging Zang en Kleur. Na ruim 62 jaar te hebben bestaan, is de vereniging opgeheven. Voorzitter Theo Heijmen en 2e voorzitter Piet Scheeren blikken terug.

Dick Martens

Slapeloze nachten In zijn Renkumse woning heeft voorzitter Heijmen al de nodige voorbereidingen getroffen. Uitgestald liggen ordners, clubbladen, brochures behorend bij de gehouden tentoonstellingen, prijzen en uitnodigingen voor de recepties van de diverse jubilea van de vereniging. En waarom de vereniging op zijn website als ondertitel ‘De vogelvereniging met kwaliteit, kennis en hele mooie vogels!’ heeft, blijkt al snel. Heijmen en zijn kompaan Scheeren steken direct ‘bevlogen’ van wal. ,,In het begin hadden we natuurlijk nog geen computer en was het allemaal handwerk. De stencilmachine nam toen nog een prominente plaats in. Tijdrovend en ook nog eens duur. Blaadje voor blaadje moest worden uitgedraaid en vervolgens, na op volgorde uitgespreid door de hele kamer te zijn gelegd, werd het uiteindelijk een clubblad. Na de intrede van de computer, werd het allemaal wat gemakkelijker.” ‘Niet direct, hoor’, vult Marian, de echtgenote van voorzitter Heijmen, aan. ,,Toen het eenmaal draaide ging het goed, maar voor het draaide, hebben we er nog wel wat slapeloze nachten over gehad. Een periode van ‘laat naar bed door de hobby en vroeg weer op, om ‘gewoon’ weer naar het werk te gaan.” Maar relatief snel liep het ‘op rolletjes’ en werden de leden keurig en snel over het wel en wee van ‘Zang en Kleur’ op de hoogte gehouden.

Betrokken leden Maar daar komt nu, na ruim 62 jaar te hebben bestaan, een einde aan. ,,Het aantal leden en zeker ook het aantal leden, dat nog daadwerkelijk vogels heeft, werd minder en minder”, legt Scheeren, nog wel in het bezit van vogels, uit. Vroeger, en dan spreek ik van dertig, veertig jaar terug, hadden onze leden wel vier- of vijfhonderd vogels. Boven de tweehonderd is dan ook nog wel een representatief aantal, maar de laatste twee jaar waren dat er nog amper honderd. Dan wordt het minder aantrekkelijk en dan moet je gaan overwegen of de club nog wel bestaansrecht heeft. In overleg hebben we vervolgens besloten, hoe moeilijk dat ook was, om de stekker uit Zang en Kleur te trekken. Wel mooi, dat we veel brieven en krantenknipsels over onze verenigingsactiviteiten hebben bewaard. Zang en Kleur was altijd een vereniging met actieve en betrokken leden, die veel voor de vereniging deden. Zeker als er tentoonstellingen waren. Dan was iedereen bereid een extra helpende hand toe te steken, zodat wij de vele bezoekers goed en naar volle tevredenheid konden ontvangen. Natuurlijk waren er ook wel eens ‘akkefietjes’, stapten er leden over naar een andere vereniging, maar dat kwam niet veel voor.”

Mooie herinneringen Scheeren stapte nadat hij konijnen had gehad over op vogels. ,,Ik had een gratificatie gehad vanwege mijn 25-jarig dienstjubileum en daarvan heb ik in 1985 mijn nieuwe hobby opgestart en vrijwel onmiddellijk lid geworden van Zang en Kleur. Ik kende de vereniging al, omdat ik al regelmatig de tentoonstellingen bezocht. Ik begon met onder andere Napoleonnetjes, Mexicaanse loopmussen en Japanse nachtegalen.” Heijmen: ,,Mijn vader had altijd al kippen en vogels. Toen ik naar Driel verhuisde heb ik daar een volière gebouwd, waarin ik verschillende soorten vogels had. Wat later ben ik met agapornissen, Afrikaanse dwergpapegaaien, begonnen. Via een collega, Jannie, ben ik in 1981 in contact gekomen met Zang en Kleur. Na mijn verhuizing naar Renkum heb ik alles weer opgebouwd en overgestapt naar de Forpussen, dwergpapegaaien uit Midden-Amerika, die wat minder luidruchtig zijn. De voorzitter heeft zijn vogels niet meer, maar nog wel de mooie herinneringen, ook in de vorm van de vele prijzen en oorkondes. ,,Die heb ik in mijn voormalig vogelverblijf opgehangen. Natuurlijk kijk ik daar nog wel eens naar. Het blijft fijn om terug te kijken naar een mooie hobby en een dito vereniging.” Scheeren blijft zijn hobby nog wel trouw. ,,Ik ga mij aansluiten bij een vereniging in Elst. Maar vergeten zal ik Zang en Kleur nooit. Daaraan bewaar ook ik vele mooie herinneringen.”

advertentie
advertentie