Willemijn Pomper.
Willemijn Pomper.

Naoorlogse generaties

1 november 2021 om 18:59

‘Oorlog houdt niet op bij de eerste generatie’

WAGENINGEN 76 jaar na de Tweede Wereldoorlog zijn er steeds minder mensen die kunnen vertellen over hun ervaringen uit die tijd. Het onderwerp leeft echter nog wel bij de naoorlogse generaties, die nu zelf op zoek gaan naar de verhalen van hun vader, moeder, opa’s of oma’s. De zoektocht van de tweede en derde generaties naar deze verhalen is deels ook een ontdekkingsreis naar henzelf.  Ter gelegenheid van de Veteranenlezing van Het Nederlands Veteraneninstituut op 1 november vertelden verschillende mensen uit naoorlogse generaties over de impact en overdracht van oorlogsherinneringen door de generaties heen. Zo ook Willemijn Pomper.  De Wageningse Willemijn Pomper (41) groeide op in een gezin met vader, moeder en zes kinderen. Een gezin dat net als vele andere Nederlandse gezinnen te maken had met de naweeën van de Tweede Wereldoorlog. Iets waar in veel gezinnen weinig over gesproken werd, maar onuitgesproken sterk aanwezig was. Zo ook de vader van Willemijn, die als kleine jongen in voormalig Nederlands Indië in een kamp terecht kwam. Eerst samen met moeder en zussen, maar vanaf zijn twaalfde alleen. Hoe dat daar ging en wat hij daar meemaakte heeft hij nooit verteld. Daar kon hij niet over praten. Maar voor iedereen om hem heen was het heel duidelijk dat hij een flink oorlogstrauma had. “Ik heb het hem kwalijk genomen dat hij nooit iets met zijn trauma heeft gedaan, want als je een eigen gezin begint heb je ook de verantwoordelijkheid ze een zo gelukkig, zorgeloos en veilig mogelijk leven te bieden”

Willemijn besluit zelf op onderzoek uit te gaan. Ze maakt een documentaire waarin zij haar vader en tante volgt in een reis terug naar Indonesië. Een indrukwekkende, confronterende, maar ook therapeutische reis die ze vastlegde op film. "De zoektocht heeft me een beeld gegeven van mijn eigen familiegeschiedenis. Ik denk dat het heel belangrijk is dat verhalen van mensen die de oorlog hebben meegemaakt nooit verloren gaan. In de hoop dat het nooit meer gebeurt. Daarom is het ook zo belangrijk dat we ook aandacht hebben voor de tweede en derde generatie na de Tweede Wereldoorlog, want oorlog houdt niet op bij de eerste generatie.”

https://www.nlveteraneninstituut.nl/veteranenlezing