Doek valt nu toch voor Redichem

Afscheid van 3e Klasse, ‘de Zaag’ en de ‘oproep-doelman’

HEELSUM Redichem speelt volgend seizoen een niveautje lager. De ploeg van trainer Maarten Kerkhof kon het vege lijf niet meer redden en moest na een nog hoopvolle en perspectief biedende eerste helft die doelpuntloos werd afgesloten, lijdzaam toezien hoe tegenstander Oranje Blauw door twee treffers van de aalvlugge Joey Willems na 90 minuten meer spannend dan goed voetbal naar de volgende nacompetitie kon gaan: 0-2. Voor Redichem is het devies ‘uithuilen en opnieuw beginnen’. Echter zonder ‘de Zaag’, de aanvoerder, de student en ‘de oproepdoelman’. 

Dick Martens

Hoewel de degradatie na een matig seizoen niet echt als een verrassing kwam, hielden trainer Kerkhof en een aantal spelers het toch niet droog. ,,Het besef, dat de degradatie nu echt een feit is, komt toch even binnen”, verklaarde Kerkhof zijn emoties. ,,Het was een seizoen met ups en downs. Ondanks de ‘downs’ zijn we blijven strijden voor klassenbehoud. Dat het dan niet is gelukt, vind ik vooral vervelend voor de jongens waarop ik wel altijd een beroep heb kunnen doen. Maar het zit erop. Verwerken en dan gaan we volgend seizoen in de vierde klasse met nieuwe jongens bouwen aan weer een mooi team.” 

Kerkhof doelde daarbij op het vertrek van onder anderen aanvoerder Fabian Mössle, die naar ONA’53 vertrekt, Mark Koenderink, die weer samen met tweelingbroer Niels gaat spelen bij Bennekom en doelman Nick van Beek, die in het derde gaat voetballen. Ook Thomas de Ruiter nam afscheid. Hij gaat elders studeren. Het duurde lang voor Koenderink en van Beek de kleedkamer uitkwamen, zij hadden het langst nodig om de teleurstelling van de degradatie te verwerken. Het duo, beiden 26 jaar, kwam in 2005 gelijktijdig bij de selectie, maakte hoogte- en dieptepunten mee en neemt nu dus ook gelijktijdig afscheid. ,,Maar dan alleen van het eerste”, klinkt het in koor. Mark blijft ‘gewoon’ zijn bestuursfunctie, als commissaris ICT/Media uitoefenen, terwijl NIck in het derde gaat voetballen. ,,Maar ik blijf als ‘oproepdoelman’ wel beschikbaar. Als Maarten in nood zit, trek ik de handschoenen ‘gewoon’ weer aan.” Niet het ingelijste bijzondere ‘gouden’ paar, dat hij als afscheidscadeau van zijn teamgenoten kreeg. ,,Dat vond ik echt geweldig”, opnieuw vechtend tegen de waterlanders. Ook Koenderink kreeg een passend cadeau van zijn maatjes. Dat de stoere verdediger nog wel eens een snelle aanvaller pleegt ‘af te zagen’, was voor zijn medeverdedigers vaak een meer dan welkome redding. Als beloning voor die bewezen diensten kreeg hij ‘de zaag’. ,,Geweldig toch? Dat tekent ook de onderlinge sfeer. Hoewel we een lastig seizoen speelden bleven we wel voor elkaar door het vuur gaan. Natuurlijk is het dan jammer, dat je na zeven seizoenen zo afscheid moet nemen. Toch blijft Redichem in mijn hart zitten.” Doelman van Beek heeft hetzelfde gevoel. De eerste teleurstelling is al wat gezakt. Het vooruitzicht van de afsluitende barbecue en het lonkende biertje doen de rest.