Jip Vastenburg zit goed in haar vel

Van Doorwerth naar Stockport? ‘Beter worden!’

STOCKPORT-DOORWERTH ‘Het gaat goed met mij’. Dat zijn de eerste woorden die Jip Vastenburg (27), vanuit haar Engelse woonplaats Stockport optimistisch en met een gulle lach uitspreekt. De atlete, gespecialiseerd op de midden lange- en lange looponderdelen verliet om haar sportieve doelen te kunnen gaan realiseren al op 16-jarige leeftijd haar geboortehuis, om via een atletenhuis in Apeldoorn, uiteindelijk en dat om dichterbij trainingslocatie Papendal te zijn, in Doorwerth neer te strijken. Maar die bosrijke omgeving verruilde ze in mei 2019 voor Team New Balance Manchester, waar ze ging trainen onder coach Steve Vernon. Daar woont en traint ze nog altijd. Haar laatste succes was de Nederlandse titel Cross, die ze eind november in Tilburg op haar palmares kon bijschrijven.

Dick Martens

Toch was 2021 zoals ze het zelf omschrijft ‘een beetje een kwakkeljaar’. ,,Ik liep van de ene naar de andere blessure. Had last van mijn kuit en na de zomer liep ik ook nog een enkelblessure op. Nadat ik weer redelijk fit was geworden was het idee om de marathon van Valencia te gaan lopen op 5 december, maar mijn enkel speelde, vooral als ik de wat langere duurlopen deed, toch weer op. Toen heb ik in samenspraak met mijn trainers besloten, om mijn doel toch wat te gaan aanpassen en terug te gaan naar de wat kortere afstanden, om op die manier de blessure wat beter onder controle te kunnen krijgen. En dat gebeurde gelukkig ook. Maar ook ben ik weer heel goed in het denken in processen in plaats van heel erg bezig te zijn met het resultaat. Dat werkt blijkbaar veel beter voor mij. Voor de zomer, toen ik die kuitblessure opliep was ik heel erg bezig met ‘ik moet’. Ik moet mij plaatsen voor die Olympische Spelen en ‘ik wil weer dit en ik wil weer dat’. Zeker begin van dit jaar was ik heel erg bezig met mijzelf verbeteren, maar dat raakte ik voor het begin van het baanseizoen een beetje kwijt. Gelukkig heb ik het weer helemaal teruggevonden, ik zit weer goed in mij vel.”

Maar dat goede gevoel is ook een periode helemaal weggeweest. De jonge atlete kampte met een eetstoornis. ,,Gelukkig heb ik die periode overwonnen en zie ik als ik nu in de spiegel kijk gelukkig weer een sterke en gezonde vrouw. Dat kwam ook omdat ik mijn verhaal heb verteld en met iedereen ook heb gedeeld. Zeker ook omdat ik heb geleerd om in processen te denken, dan ben ik het meest gelukkig en als ik gelukkig ben, dan loop ik hard en voel ik mij goed. Daarnaast wil in ik in 2022 heel graag mij studie psychologie af gaan ronden. Ik merk, dat mij dat ook in het lopen helpt, dat ik dus naast het lopen ook andere dingen heb, die ik wil bereiken. Het gelukkig zijn en beter worden is denk ik een combinatie van factoren.” Maar ook sportieve doelen zijn er natuurlijk nog altijd. ,,De Olympische Spelen in Parijs kunnen dat zijn, maar er zijn er op kortere termijn nog meer. Ik wil mij nu eerst richten op het EK Cross in Dublin (waar ze zondag als 35e finishte, DM) en volgend jaar op het EK en WK. Maar het belangrijkst is, dat ik mijzelf wil verbeteren en persoonlijke records wil gaan lopen, vooral op de 5 kilometer. In een goede ‘mindset’, maar dat zit hier wel goed. Ik geniet hier nog elke dag, ben inmiddels al een beetje ‘verengelst’, geniet van de mensen om mij heen. Mijn ouders die nog altijd in Loosdrecht wonen, maar ook mijn kleine neefje, mis ik wel natuurlijk. Toch, als ik dan weer in Nederland ben, verlang ik ook weer om terug te gaan. Hier ben ik nog steeds echt gelukkig.”